Eén keer is een incident, twee keer toeval, drie keer een patroon.
Het systemisch perspectief
Als systemisch interventionist werk ik vanuit het systemisch perspectief: Ik kijk naar systemen, naar de verbindingen binnen en tussen systemen en naar patronen, me afvragend: “Wat maakt dat het is zoals het is, dat het gaat zoals het gaat”. En om dat te kunnen doen zoom ik uit.
Wat is een systeem
Een systeem is een geheel dat uit delen bestaat en dat op een bepaalde manier geordend is. Ieder deel heeft een eigen, specifieke functie/plek en de delen zijn onderling met elkaar verbonden. Het geheel is omgeven door en wordt beïnvloed door de omgeving, bevindt zich in een context. Denk bijvoorbeeld aan een organisatie, een beroepsgroep, een afdeling, een team, maar ook een gezin, een familie. Een systeem is gericht op behoud, op overleven en heeft eigen spelregels, ook wel wetmatigheden genoemd, die voor de mens niet altijd logisch zijn en die wij ook niet kunnen veranderen.
Patronen
Als iets één keer gebeurt, noemen we dat een incident. Als iets twee keer gebeurt toeval. Als iets drie of meer keer gebeurt een patroon.
Patronen worden pas zichtbaar als je uitzoomt. Ze zijn vaak impliciet (“zo gaat het hier nu eenmaal”), ordenen chaos (“Wat is hier belangrijk, wat gaat er hier voor) en neigen zich te herhalen (in tijd of plaats) en uit te breiden (zijn besmettelijk). Ze hebben altijd een goede ontstaansreden en zijn gericht op behoud. Ook al leiden ze nu tot frustratie, energielekken, problemen of andere ongewenste effecten.
